قرعه انتخابات دوباره به نام دولتی ها افتاد
به گزارش اقتصاد روز به نقل ازروزنامه جهان صنعت
۱۳اسفند ۱۳۹۷، غلامرضا_کیامهر اگر بگوییم نتیجه ماراتن انتخابات روز یازدهم اسفند هیات نمایندگان اتاق ایران حداقل تا جایی که به اتاق تهران مربوط می‌شود، همه ناظران و حتی بخش وسیعی از جامعه صنعت و تجارت کشور را شگفت‌زده کرد، سخنی به گزاف نگفته‌ایم. این پیروزی در شرایطی به دست آمد که در چند سال گذشته مطبوعات و سایر رسانه‌های عمومی یکصدا از سلطه دولتی‌ها بر هیات نمایندگان اتاق ایران و هیات‌رییسه اتاق تهران به عنوان یکی از عوامل درجا زدن بخش خصوصی در اقتصاد کشور و نرسیدن صدای فعالان اقتصادی بخش خصوصی به گوش مسوولان دولت و قوه قانونگذاری یاد می‌کردند و خواستار کنار گذاشته شدن دولتی‌ها از ارکان مدیریت و تصمیم‌گیری‌های بزرگ‌ترین تشکل اقتصادی بخش خصوصی می‌شدند. نگاهی به مقالات، یادداشت‌ها و مصاحبه‌هایی که در همین یک سال گذشته و تا چند روز قبل از برگزاری نهمین دوره انتخابات اتاق ایران که در مخالفت با حضور دولتی‌ها و شبه‌دولتی‌ها در مطبوعات کشور به چاپ رسیده است، بهترین گواه بر این مدعاست. نویسندگان و تحلیلگران اقتصادی مطبوعات همزبان با فعالان اقتصادی سرشناس و صاحب‌نام بخش خصوصی در نوشته‌ها و گفته‌های خود استدلال می‌کردند دولتی‌ها طی دو، سه دوره اخیر تسلط بر این تشکل بزرگ بخش خصوصی کمترین عملکرد قابل دفاعی به سود بخش خصوصی اقتصاد کشور نداشته و نتوانسته‌اند کوچک‌ترین نقشی در کاهش مشکلات و چالش‌های فعالان اقتصادی بخش خصوصی ایفا کنند. در چنین جو کاملا نامساعدی نسبت به عملکرد اتاق ایران در دو، سه دوره تسلط دولتی‌ها بر این تشکل اقتصادی بخش خصوصی، به کار بردن لفظ شگفتی در خصوص نتایج نهمین دوره انتخابات هیات نمایندگان اتاق ایران در روز یازدهم اسفندماه، خصوصا اتاق تهران که محوری‌ترین و تاثیرگذارترین اتاق بازرگانی در کشور است، چندان دور از واقعیت به نظر نمی‌رسد.
این شگفتی زمانی بیشتر می‌شود که مشاهده می‌کنیم تمامی کاندیداهای وابسته به یک جریان خاص که دولتی‌ها در آن دست بالا را دارند، یعنی ائتلاف برای فردا و بعضی از آنها چهره‌هایی تقریبا گمنام و ناشناخته در جامعه کارآفرین نو هستند، به طور دربست و یکجا برنده این انتخابات اعلام می‌شوند.
شگفت‌انگیز‌تر از همه آنکه آرای تعدادی از چهره‌های قدیمی و بسیار معروف جامعه تجارت و صنعت در این انتخابات کمتر از آرای چهره‌های گمنام و کمترشناخته‌شده ائتلاف برای فردا بود. اینکه آیا نتیجه این انتخابات مورد اعتراض چنین چهره‌هایی قرار خواهد گرفت یا نه و اینکه آیا آنها خواستار ابطال نتایج انتخابات خواهند شد یا نه، موضوعی است که بستگی به نظر خود آنها خواهد داشت، اما در یک تصویر بزرگ‌تر نتیجه نهمین دوره انتخابات هیات نمایندگان اتاق ایران از چند منظر درخور توجه و تجزیه و تحلیل است؛ منظر اول اینکه تمامی منتقدان و مخالفان حضور دولتی‌ها در هیات نمایندگان و در راس هرم مدیریت این تشکل اقتصادی بخش خصوصی در تمام سال‌های سلطه دولتی‌ها بر این تشکل دچار اشتباه شده بودند و برخلاف تصور آنها فعالان اقتصادی بخش خصوصی از عملکرد دولتی‌ها در هیات نمایندگان اتاق ایران و اتاق تهران احساس رضایت کامل می‌کردند که اکثریت آرای خود را یکسره به سود کاندیداهای ائتلاف فردا به صندوق‌های رای ریختند. منظر دوم اینکه مطبوعات ما و نویسندگان و تحلیلگران اقتصادی آنها که بی‌طرفانه و صرفا با هدف خدمت به تقویت و اعتلای جایگاه بخش خصوصی در اقتصاد کشور از حضور پررنگ دولتی‌ها در راس هرم مدیریت این تشکل انتقاد می‌کردند و خواستار سپردن زمام امور آن به دست خود فعالان اقتصادی بخش خصوصی می‌شدند، تاثیر خود را روی جامعه تجارت و صنعت کشور و رای‌دهندگانی که روز یازدهم اسفند به پای صندوق‌های رای رفتند، از دست داده‌اند و نظر سوم آنکه ممکن است در شمارش آرای به صندوق‌ها ریخته شده اشتباهی صورت گرفته که حتی برای نمونه هیچ کاندیدای سرشناس خارج از فهرست ائتلاف برای فردا نتوانسته به اندازه چند چهره گمنام این ائتلاف آرای رای‌دهندگان را به خود اختصاص دهد. البته احتمالات دیگری هم در خصوص نتایج ماراتن انتخاباتی یازدهم اسفندماه هیات نمایندگان اتاق ایران وجود دارد که مسوولیت اظهارنظر درباره آنها برعهده خود کاندیداهای شرکت‌کننده در این ماراتن است. باید منتظر پیامدهای این انتخابات شگفتی‌ساز باشیم.
