به گزارش اقتصاد روز,حسام‌الدین علامه رئیس دبیرخانه شورای ملی سالمندان به مناسبت قرار گرفتن در هفته نکوداشت سالمندان  در خصوص اینکه ما ۸ میلیون و ۳۰۰ هزار سالمند در کشور داریم، چه تعداد از آنها دارای بیماری زمینه‌ای جدی هستند، گفت: حدود ۸۲ درصد از جامعه سالمندی ما سالم هستند و ۱۳ درصد آنها دارای بیماری‌هایی هستند که نیازمند بستری شدن ندارند و بیماران سرپایی و یا مزمن هستند. ۵ درصد از جامعه سالمندی ما نیازمند مراقبت یا به اصطلاح تخت محور هستند.

وی در پاسخ به این پرسش که آیا طی ۱۰ سال اخیر میزان سپردن افراد سالمند به خانه‌های سالمند رشد معناداری داشته که بتوانیم بگوییم فرهنگ جامعه دستخوش تغییر شده است، بیان کرد: وقتی ۸ میلیون و ۳۰۰ هزار نفر سالمند داریم که تنها حدود ۲۰ هزار نفر از آنها در مراکز تحت پوشش بهزیستی هستند و حدود ۱۰ هزار نفر هم در سایر مراکز خصوصی بستری هستند به این معناست که هنوز خانواده محوری و مراقبت از سالمندان درون منازل و توسط فرزندان دارای ارزش است.

علامه ادامه داد: البته در دنیا هم به سمت روش‌هایی برای مراقبت از سالمندان رفته‌اند که تا جایی که می‌شود سالمند درون خانواده باشد. راه اندازی مراکز روزانه سالمند با برنامه‌های متنوع از جمله اقدامات دنیا در این راستاست. در این مراکز برنامه‌هایی برای پیشگیری از اختلالات شناختی و حافظه افراد طراحی می‌شود و برای غربالگری سلامت افراد نیز بسیار مناسب است. حس مشارکت اجتماعی نیز در این مراکز افزون می‌شود. همچنین در دنیا به سمت خانه‌های کوچک نگهداری از سالمند حرکت شده است. ما در کشورمان خیلی محدود به این سمت حرکت کرده‌ایم. خانه‌های کوچک سالمندی زیر ۱۰ نفر هستند و خدمات مشاعی می‌گیرند یعنی یک نفر مسئولیت نگهداری از آنها را به عهده می‌گیرد و اعضا مثل خانواده کنار هم زندگی می‌کنند.

رئیس دبیرخانه شورای ملی سالمندان در پاسخ به این پرسش که در سند ملی سالمندی ۱۸ دستگاه مسئولیت مستقیم در حوزه سالمندی دارند اما همچنان یکی از حوزه‌های مغفول این حوزه این است که عملاً برای تفریح سالمندان برنامه خاصی وجود ندارد و هیچ محیطی که از نظر هویتی برای روحیه و سن و سال سالمندان طراحی شده باشد نداریم، راهکار سند در این میان چیست، گفت: هدف چهارم سند ملی سالمندان درباره تقویت حمایت‌های اجتماعی برای ارتقای سرمایه اجتماعی است. راهبرد سوم از این هدف حمایت از توسعه خدمات اجتماعی، دینی، فرهنگی، هنری، ورزشی، تفریحی، زیارتی و سیاحتی سالمندان را مدنظر دارد و یکی از پر سیاست‌ترین بخش اجرایی سند است. ۱۳ سیاست اجرایی را در این راهبرد دیده‌ایم.

علامه در پاسخ به این پرسش که چقدر امیدوار به این هستید که این سیاست‌ها اجرایی شود، اظهار کرد: سعی شده با یک نگاه مهندسی به چالش‌های موجود نگاه شود و نیازها نیز احصا شده است. ۱۶ سال طول کشید تا سند ملی سالمندی بیرون بیاید. واقعیت این است که به زودی پنجره جمعیتی که یک فرصت اقتصادی نیز هست برای این گروه از دست می‌رود و باید برای زیرساخت‌های رفاه سالمندان فکر اساسی شود وگرنه دچار بحران سالمندی می‌شویم. ما ۱۰ تا ۱۵ سال زمان داریم این زیرساخت‌ها را فراهم کنیم. بدون یک تحول اساسی تا ۱۰ سال آینده در این زمینه شکست می‌خوریم. وقتی جامعه سالمندی به ۲۰ درصد برسد دیگر این ساختارهای فعالی جوابگو نخواهد بود.

وی درباره بحث بیمه‌ها و اینکه پیشنهاد نشده تا با توجه به برخی چالش‌های خاص این دوره که نیاز به توجه به سلامت روان سالمندی را در اولویت قرار می‌دهد، بیمه به پوشش بخش روانپزشکی و روان شناسی ورود کند، گفت: بله قطعاً بحث سلامت روان و معناداری زندگی با توجه به اینکه سالمندان در این دوران با بازنشستگی و بیماری‌های مزمن و حاد ‏و از دست دادن عزیزان و مواجه با مرگ و معناداری زندگی رو به رو می‌شوند ممکن است دچار افسردگی شوند و آثاری ‏در رفتار و عملکرد زندگی آنها بروز پیدا کند که به مشاوره و روان شناسی و روانپزشک نیاز پیدا کنند. اینجا نقطه شروع خوبی است‬ برای‬ ورود‬ بی مه‌ها اما‬ باید ‏وضعیت اقتصادی و صنعت بیمه را هم‬ در نظر گرفت. معمولاً این خدمات از طریق بیمه‌های تکمیلی قابلیت پیگیری دارند و ان‌شاالله سند کمک کند با ‏توجه به اینکه بخشی از سند به ارتقا بیمه‌ها اشاره‬ شده در این زمینه ورود شود.

منبع: مهر