سرویس فرهنگ و هنر؛ نحوه برخورد با برج آزادی گویای این حقیقت است که تفکری جدید در بخشی از مدیریت شهری تهران مبنی بر این که این برج دیگر نماد کشور و تهران نباشد، ایجاد شده است
به گزارش اختصاصی پایگاه خبری-تحلیلی اقتصاد روز؛ برج آزادی قبل از این که بیانگر مسائل دیگر باشد، شاهدی است بر آزادی مردم ایران از چنگ استبداد. بزرگترین واقعه تاریخ معاصر در کنار همین برج آزادی اتفاق افتاده است و اینکه برخی بخواهند این نماد را در شهر نادیده بگیرند، تفکر صحیحی نیست.
حتی در رونمایی تمبر شوراها نیز شاهد بودیم که نماد برج آزادی از تمبر حذف شده است و فقط به برج میلاد به عنوان نماد تهران اکتفا کرده اند، درحالی که طراحی ابتدایی برج میلاد به گونه ای است که نشانی از فرهنگ، هنر و تمدن ایرانی ندارد و آن را در هر جای دنیا می توان با این شکل و شمایل احداث کرد، هر چند متاسفانه شهرداری تهران و شورای شهر تهران درصدد است نمادهای فرهنگی و هویتی تهران و کشور را نیز در این برج پیاده کند. برج آزادی، نقطه کور مدیریت شهری است. تفکر و جریانی وجود دارد که می خواهد برج آزادی را بی سروصدا حذف کند و این به صلاح فرهنگ اسلامی و ملی ما نیست.
هریک از شهرهای بزرگ دنیا، سمبل‌هایی برای معرفی خود دارند، سردر باغ ملی، سمبل تاریخی و برج آزادی ، مظهر و نمونه‌ی تمدن مدرن تهران در قرن بیستم است: بی‌توجهی به برج آزادی از زمانی آغاز شد که نقش مشخص آن در زمان ساخت، مدتی بعد از انقلاب فراموش شد. برج آزادی در زمان طراحی به‌عنوان مکانی ساخته شد تا مهمانان خارجی بعد از ورود به تهران، نخست به آنجا بروند و پس از دیدن موزه‌ی غنی آن که آثار 10هزار ساله‌ی ایران در آن به‌نمایش درآمده بود، فیلمی درباره‌ی ایران و تهران را ببینند و با این کشور آشنا و سپس به تهران وارد شوند.
این نقش به‌دلیل تغییرات عمیق رخ‌داده در سیاست خارجی، داخلی و اجرایی کشور، از برج آزادی گرفته شد. پس از آن، برج آزادی به مکانی تبدیل شد که مردم تهران در اوایل شب یا روزهای تعطیل به بالای آن می‌رفتند و تهران را می‌دیدند؛ ولی در دهه‌ی 60 با خودکشی یک نفر از بالای برج، رفتن به بالای برج آزادی ممنوع شد و محوطه‌ی برج نیز به‌علت شلوغی و بار سنگین ترافیک خیابان‌های اطراف دیگر، مورد توجه مردم قرار نگرفت. به این ترتیب، برج آزادی از حالت بهره‌برداری اولیه‌ی خود خارج شد و به‌دنبال آن، به‌مرور خلل و آسیب زیادی به آن وارد شد.
اگر چه با قدم زدن در پایتخت می توان نشانه ها و نمادهای شهری بسیاری را در آن دید، اما واقعیت این است که شهروندان تهرانی برج آزادی را نماد این شهر می دانند. شاید پایتخت نشینان به همان اندازه که از بناهای تاریخی بزرگ و کوچکی که در گوشه و کنار شهر می بینند خاطره دارند از برج آزادی نیز داستان هایی برای گفتن داشته باشند. هرچند که ممکن است تهرانی ها از جزئیات معماری منحصر به فرد این بنا اطلاعی نداشته باشند.
شهرداری تهران قرار بود طرح ساخت بزرگترین زیرگذر عابرپیاده را در میدان آزادی اجرا کند.زیرگذری که قرار بود تردد در بزرگترین میدان پایتخت را سامان دهد و دسترسی به ایستگاه مترو میدان آزادی را از تمام اضلاع آن ممکن سازد.اما متاسفانه هنوز مشخص نیست که این زیر گذر به چه دلایلی نیمه کاره رها شده است و کرکره در ورودی آن پایین کشیده شده است.زیرگذری که اکنون دورتادور میدان کنده شده و حالا تبدیل به محل سکونت موش ها و سوسک ها شده است و وضعیت تردد عابران پیاده در اطراف این میدان در شرایط اسف باری انجام می شود.به خاطر وضعیت نابسامان و ناگوار، تردد مردم به این مجموعه هنری و فرهنگی با مشکل مواجه شده است و همکاران سرویس فرهنگ و هنر این پایگاه همواره با دلهره و ترس وارد محوطه برج میشوند.
