توسعه صادرات پرتقال ایران در گرو توجه به بستهبندی و استانداردهای جهانی

قسم فریدونی، تاجر میوه و مرکبات
پرتقال یکی از مهم ترین گونه های مرکبات است، با توجه به ویتامین سی موجود در این میوه، مصرف زیادی در جهان دارد و در صنایع غذایی مختلفی مورد استفاده قرار می گیرد که سرانه مصرف مرکبات در ایران پنج برابر متوسط سرانه جهانی است.
طبق آمار فائو (سازمان غذا و کشاورزی ملل متحد)، ایران در تولید پرتقال در جایگاه چهارم دنیا قرار دارد و استان های کرمان، فارس، هرمزگان بعد از مازندران بزرگ ترین تولید کنندههای پرتقال در کشور هستند.
کشورهای فرانسه، آلمان، هلند، ایالات متحده، هنگ کنگ، چین، کانادا، روسیه، انگلستان و کره جنوبی در رتبه های اول تا دهم واردات پرتقال قرار دارند.
ارزش کل خرید جهانی پرتقال وارداتی در سال ۲۰۲۰ نزدیک به ۶ میلیارد دلار بوده است که بر اساس آمار گمرک در سال ۱۴۰۱ حدود ۳۰۰ هزار تن پرتقال به ارزش ۱۱۲ میلیون دلار از ایران به کشورهای حاشیه خلیج فارس و دریای خزر صادر شده است.
قسم فریدونی فعال در حوزه میوه و مرکبات می گوید: یکی از مشکلات بزرگ در حوزه صادرات محصولات کشاورزی در سالهای گذشته، بسته بندی نامناسب بود که در سال کنونی این مشکل تا حدود زیادی برطرف شده و حجم تولید جعبه کارتنی افزایش داشته است.
توجه کردن به کیفیت محصولات تولیدی و بسته بندی استاندارد، مطابق با نیاز جامعه هدف، از اصول انکار ناپذیر در توسعه صادرات خواهد بود.
با توجه به خراب شدن و از بین رفتن بخشی از پرتقال تولیدی داخل کشور، پیشنهاد می کنم در بحث استاندارد سازی انبارهای موجود، اقدامات لازم انجام شود و در ساخت انبارهای جدید با استانداردهای روز دنیا، مسئولین و مدیران استانی، حمایت های مورد نیاز را در بخش کشاورزی انجام دهند.
توصیه من به باغداران سراسر کشور این است که، از فروش یکجای میوه ی باغات مرکبات و به خصوص پرتقال خودداری کنند، چرا که در سال کنونی با توجه به ظرفیتهایی که در حوزه صادرات ایجاد شده است، باغداران می توانند محصولات مازاد بر مصرف داخلی را با کمک تاجران صادر کنند و قطعاً به درآمدهای خوبی می رسند.
طبق بررسی های انجام شده، پیش بینی می شود که در سال های آینده، حجم تولید و صادرات میوه ی پرتقال افزایش چشمگیری داشته باشد که این موضوع کمک بسیار زیادی در جهت رشد و توسعه کشاورزی ایفا خواهد کرد و ارزآوری بالایی را خواهد داشت.
بندر امیرآباد با حدود یک هزار و ۳۰۰ هکتار وسعت در شمال ایران و استان مازندران به عنوان بزرگ ترین بندر حاشیه دریای خزر، ظرفیت بسیار بالایی دارد تا در توسعه اقتصادی کشور نقش مهمی ایفا کند، و نزدیک ترین بندر به کشورهای مشترک المنافع (cis) با جمعیتی بالغ بر ۳۰۰ میلیون نفر است که دولت ها می توانند نگاه ویژه ای به این بندر در جهت رشد اقتصادی داشته باشند که توجه به این بندر، کمک زیادی به صادرات محصولات کشاورزی خواهد کرد.