اشاره: درپی همه گیر شدن کرونا و مرگ و میر ناشی از آن بسیاری از مردم خانه نشین شدند اما جامعه پزشکی از جمله دکتر «محمد علی حافظی» نه تنها خانه نشین نشدند بلکه بدنبال درمان بنیادین این بیماری رفتند. کتاب حاضر شرحی داستان گونه از تلاش ها و مبارزات یک پزشک در دوران کرونا برای درمان مردم است.
به لحاظ اهمیت این کتاب و معرفی آن در ایران و جهان برای اولین بار با مجوز نویسنده اقدام به چاپ آن به صورت پاورقی نمودیم که امید داریم این رمان پزشکی، فرهنگی، اجتماعی سرآغاز حرکتی سازنده و موثر در معرفی ویژه کشورمان در ایران و جهان شود.
حمایت محافل ادبی و پزشکی کشور از این اثر بینظیر مورد انتظار می‌باشد.
اواخر پاییز ۱۳۹۸ شمسی و ۲۰۱۹ میلادی است. چینی ها خود را برای جشن‌های آغاز سال نو خویش آماده می‌کنند که خبر انتشار یک بیماری مرموز در ایالت ووهان پخش می‌گردد. حکومت نظامی در قالب قرنطینه سخت پزشکی اعمال شده و تصاویر مرگ ناگهانی چینی‌ها به دنیا مخابره می‌شود. دنیا مبهوت است و بیشتر کشورها بهت زده از دور نظاره می‌کنند. رفت و آمد به چین قطع می‌شود.
با توجه به شیوع سارس حدود ۲۰ سال قبل از چین و انتشار آن در خاور دور دنیا فکر می‌کند این بار هم بیماری در منطقه آسیای جنوب شرقی محدود خواهد بود و کشورها خواهند توانست با قطع رابطه انسانی با چین بیماری را در کشورهای خود محدود و کنترل کنند.
دولت چین با کنار هم گذاشتن کانتینرهای پیش ساخته بیمارستان‌های اورژانسی و سریعی را در کمتر از ۱۰ روز آماده می‌کند.
چون ویروس به شدت مسری است بیمارستان‌های اختصاصی آماده شده، ربات‌ها را برای پذیرایی و کنترل بیماران به کار می‌گیرند تا کمتر نیروی انسانی درگیر بیماری شود.
فیلم‌هایی از بازار مواد غذایی چین پخش می‌شود و عامل شیوع بیماری جدید را فرهنگ تغذیه چین اعلام می‌کنند که از نظر متخصصین قابل قبول نیست زیرا تغییری در فرهنگ غذایی جامعه چین ایجاد نشده و این روال همیشه ادامه داشته است !
خوردن خفاش ، مورچه‌خوار و امثالهم عمدا بزرگ نمایی می‌شود ولی متخصصین دنیا بیشتر راه تنفس و خون را عامل انتشار بیماری جدید می‌دانند تا گوارش.
چینی ها اصرار بر کنترل و مهار بیماری دارند ولی آمار ابتلا از هنگ کنگ و کشورهای آسیای جنوب شرقی نشانه انتشار بیماری به فراتر از مرزهای چین است .
دنیا هنوز بیماری را جدی نگرفته و تدابیر احتیاطی اختصاصی برای آن نیز نیندیشیده شده است شروع بیماری در قم و تهران بیمارستان‌های دولتی ایران به صورت آماده باش در می‌آیند.
بخش خصوصی درمان به کمک بیمارستان‌های دولتی می‌آید و بخش‌های اختصاصی و ایزوله کرونا دایر می‌کنند.
هیئت مدیره بیمارستان حافظ نیروهای جدید استخدام و در ساختمان قدیمی بیمارستان بخش کرونا را راه اندازی می‌کنند.
این بخش دو طبقه دارد، طبقه اول بیمارانی که تا ۵۰ درصد گرفتاری ریه دارند نگهداری می‌شوند و در طبقه بالا ، آی سی یو برای کنترل بیماران بدحال‌تر دایر می‌شود . مبتلایانی که بیش از ۵۰ درصد ریه‌هایشان درگیر شده و اشباع اکسیژن خونشان کمتر از ۹۰ درصد است به بخش مراقبت‌های ویژه منتقل می‌شوند.
کل بخش کرونا، ملاقات ممنوع می‌شود. پذیرش در طبقه اول کاملاً ایزوله و کابین بندی است. مقررات سختی اعمال می‌گردد. پرسنل هر طبقه ابتدا در ورودی ساختمان به لباس‌های محافظتی شبیه فضانوردان مجهز شده سپس وارد بخش می‌شوند. … ادامه دارد
