همه چیز من از امام حسین (ع) است

وی که می خواست نامش فاش نشود خود را ابوزینب معرفی کرد و افزود: ما ساکن کربلا نیستم ولی دو باب خانه در اینجا دارم که در ایام محرم و صفر کاملا در اختیار زوار ایرانی است و گاهی اوقات من و همسرم ناچاریم در خانه همسایه ها و یا پشت وانت استراحت کنیم.

وی در رابطه با هدفش از راه اندازی موکب برای زوار امام حسین (ع) اظهار داشت: در زمان حکومت صدام به دلیل مخالفت با حکومت تحت فشار زیادی بودم.

در همان ایام همسر باردار ، خواهر و مادر پیرم به خاطر من زندانی شدند و تحت فشارهای روحی شدیدی قرار گرفتند بطوریکه فرزند من در زندان صدام متولد شد.

من نیز 3بار غیابی به اعدام و مصادره اموال منقول و غیر منقول محکوم شدم . در نهایت من سال 1358 از عراق فرار کردم.

او که بعد از ترک کشورش راهی ایران شده است ادامه داد: من به دلیل عراقی بودنم جایی در ایران نداشتم ولی به لطف امام حسین (ع) به مرور شرایطم خوب شد و حتی من در زمان جنگ به نفع ایران در مقابل صدام مبارزه کردم و جانباز شدم.

ابو زینب در رابطه کارهای اقتصادیش در ایران گفت: فرصت های سرملیه گذاری زیادی در دنیا برای من وجود داشته است ولی من به دلیل اینکه ایران ام القرای جهان اسلام است و معتقد به ولایتم و حاضرم برای آن جان بدهم در چند نقطه ایران تاکنون سرمایه گذاری انجام داده ام .

وی بیان کرد : با تفرقه افکنی ابرقدرتها و عربهای مرتجع  8 سال بین ایران و عراق جنگ بود . بعد از سرنگونی  حکومت صدام دوستی  و برادری بین مردم ایران عراق برقرار شد و امروز عراق هتلی به وسعت یک کشور است که زوار بخصوص زوار ایراتی در خانه تمام عراقی ها جای دارند.

ابوزینب بیان کرد: تا وقتی مردم ایران و عراق با هم همبستگی دارند نه امریکا نه اسرائیل نه عربهای مرتجع و نه هیچ ابرقدرتی نمی تواند بینشان تفرقه ایجاد کند و تبلیغات شوم آنها به خوشان برمی گردد.